zondag 31 januari 2016

Recept: couscous met pittige gehaktsaus


Ingrediënten:

- 300gr couscous
- 500gr gehakt
- 3 el olie
- 1 ui, gesnipperd
- 2 teentjes knoflook
- 1 gele paprika, in stukjes gesneden
- 1 blik tomatenblokjes (400gr)
- chilipoeder

Bereiding:
Wel de couscous 6 min. in 500ml kokend water.
Bak het gehakt rul (3min.) in de wok of braadpan met 2 el olie.
Schep de ui, knoflook en paprika door het gehakt en bak 2 min. mee.
Meng de tomatenblokjes erdoor en voeg naar smaak zout en chilipoeder toe.
Laat de saus nog 5min zachtjes sudderen.
De gewelde couscous in 1el olie nog 2-3min bakken in een koekenpan.

Eet smakelijk!


Ook dit is weer een recept uit de Allerhande.

woensdag 27 januari 2016

Paardrijden is geen sport!

Whahaha....paardenmensen denken nu:
"What the f*ck! Ga zelf maar eens op een paard zitten!"
en andere mensen denken waarschijnlijk:
"Zie je wel, dat vind ik nou eigenlijk ook, het paard doet toch al het werk?, maar als je dat hardop zegt zijn al die paardenmensen over de zeik!".


De titel is natuurlijk een lokkertje.
Paardrijden is naar mijn mening zeker een sport.
Toegegeven, op een paard zitten is niet zo moeilijk, op een paard rijden is echter moeilijker dan je denkt.
Als je iemand paard ziet rijden, lijkt het alsof de ruiter alleen maar op het paard zit en niet zo veel doet. Dat is ook de bedoeling, het moet er moeiteloos uitzien, je moet zo klein en zo min mogelijk hulpen geven, maar daar gaat dan ook heel veel training aan vooraf! Het is een ontwikkeling in samenwerking, harmonie en eenheid, balans en timing.


Als het goed is, ben je als ruiter dusdanig getraind dat je balans, timing en manier van bewegen zo goed ontwikkeld is, dat deze verweven is met de beweging van het paard, waardoor de beweging van het paard jou niet uit het zadel kan brengen.
Het is iedere keer weer een uitdaging en na de nodige oefening, kom je weer voor de volgende uitdaging te staan.

Daarnaast zit je op een paard, een levend wezen met een eigen wil, want denk maar niet dat je met jouw spierballen kan winnen van een paard, winnen kan je alleen door slimmer te zijn, en zelfs dan "verlies" je soms nog!



 Dus, voordat je zegt, paardrijden is geen sport:
- ooit op een onvoorspelbaar dier gezeten met een eigen wil
- ooit gedanst met iemand die een andere taal spreekt
- ooit op een teamgenoot vertrouwd van 900kg
- ooit gevallen van zo'n 2 meter hoogte met zo'n 30km/u
- een dier dat je kan doden met een trap
- een dier waar je van af kan vallen, je botten kan breken, je verlamd kan raken of nog erger
- een sport waar een klein foutje of onoplettend moment je je leven kan kosten



Prachtig filmpje (en mooi nummer, ookal houd ik niet van country)

 




 Heb jij wel eens paard gereden? Zeg eens eerlijk, wat vind jij? Is paardrijden een sport? Waarom wel/niet?

zondag 24 januari 2016

Recept: Kipcordonbleu met gebakken spinazie


Ingrediënten:

- 4 kipfilets
- 4 plakjes goudsalami (of schouderham)
- 4 plakjes kaas (Leerdammer)
- 1 groot ei, losgeklopt
- 8 el paneermeel
- 4 el olijfolie
- 500gr pasta
- 1 zak panklare spinazie (300gr)
- 1 teentje knoflook
- 4 cocktailprikkers

Bereiding:
Snijd de kipfilets aan 1 kant in de lengte open.
Vul elke kipfilet met een plakje salami (of ham) en een plakje kaas.
Klap de filets dicht en zet vast met een cocktailprikker.
Wentel de kipfilets door het losgeklopte ei en vervolgens door de paneermeel, zodat alle zijden bedekt zijn met een laagje paneermeel.

Bak de kip zo'n 15min in een ruime koekenpan met ongeveer de helft van de olijfolie.
Kook intussen de pasta gaar.

Met de rest van de olie in de wok de spinazie al omscheppend laten slinken.
Knoflook erdoor roeren en de spinazie met zout en peper op smaak brengen.
Pasta in het vergiet laten uitlekken.

Verdeel de kipcordonbleus en spinazie over 4 borden en serveer de pasta ernaast.


Eet smakelijk!

Ook dit is een recept uit de Allerhande.


vrijdag 22 januari 2016

Sporten

Tijdens mijn zwangerschappen werd ik mij ontzettend bewust van hoe belangrijk bewegen en sporten voor mij is.

Beide zwangerschappen verliepen zonder noemenswaardige klachten.
Ik voelde mij goed en heb de eerste keer tot 6 maanden doorgereden.
Gedurende de tweede zwangerschap werd het wat eerder oncomfortabel en stopte ik met 5 maanden.
Hoe verder in de zwangerschap, hoe beperkter ik werd in mijn activiteiten, zoals de meeste hoogzwangeren. Ik kon het (bijna) allemaal nog wel, maar oh wat baalde ik soms van dat lijf wat niet meer zo makkelijk meewerkte!
Het maakte mij ontzettend bewust hoe het moet zijn om een fysieke beperking te hebben (gekregen), door bijvoorbeeld een hersenbloeding, ernstig trauma of vul maar in. Je hoofd wil wel, maar je lijf doet of kan niet meer wat je wil, hoe frustrerend moet dat zijn!  Ik was dan ook heel dankbaar dat mijn beperkingen en ongemakken maar van tijdelijke aard waren.

Wel kwam ik beide keren bijna 30kg aan en ik kon dan ook niet wachten om weer wat actiefs te gaan doen. Het grootste deel van de kilo's verdween door genetische mazzel vanzelf nadat ik was bevallen. Zodra het "mocht" stapte ik weer op mijn paard en in de loop van de tijd verdwenen ook de laatste zwangerschapsvetjes.

Toch hoor je wel heel vaak dat er weinig tot niet meer gesport wordt als er eenmaal kinderen zijn.
Hoe doen wij dat dan, sporten, sinds wij ouders zijn geworden?

Om te beginnen vinden wij beiden sporten erg belangrijk, willen we het heel erg graag en dus maken we er tijd voor.
Voor mij is sporten belangrijk, omdat het echt een moment voor mijzelf is en omdat ik er heel heel héél gelukkig van wordt.


Voor mijn man is sporten belangrijk om zijn rug goed te houden (na een operatie in 2004), om zakelijke stoom af te blazen (stress relief) en ook omdat hij graag sport (is het niet vooraf, dan wel achteraf;-)). Vroeger deed hij kickboksen, later werd dat boksen en inmiddels is het karate en cardio- en krachttraining.


Omdat we beiden graag willen sporten, maken we er dus tijd voor. Want "ik heb geen tijd om te sporten" is gewoon een smoes, je kiest er voor om de tijd die je hebt ergens anders voor te gebruiken; op internet surfen, blogs lezen, het huishouden doen of series kijken bijvoorbeeld. Ook prima, dat is jouw keuze!

Motivatie nodig?
Kijk eens een week lang, iedere dag een aflevering "Extreme Weightloss" met Chris Powel, complete afleveringen zijn gewoon te vinden op YouTube.

Of lees de blogs terug van Stukje Bij Beetje/Ren Voor Je Leven.

Francien (39) woog ooit 135kg, wilde gezonder worden, begon met hardlopen, ging vervolgens toch ook maar op haar voeding letten en loopt nu marathons!! Hierover blogt ze op een grappige, motiverende manier, met mooie foto's en niet alleen de successen, ook de strubbelingen en baalmomenten komen voorbij. Ik heb groot respect voor haar overwinningen in de breedste zin van het woord!



Hoe vaak en wanneer sporten wij?
Manlief sport 3x per week, 's avonds of in het weekend 's ochtends, wanneer ik thuis ben.
Ik rij 4-5x per week paard. En probeer dat, nu het winter is, zo te plannen dat ik kan rijden als beide kinderen naar school/psz/opvang zijn/middagslaapje doen of wanneer mijn man (op tijd) thuis is. In de zomer rijd ik met name 's avonds zodra de kinderen op bed liggen.
Het is natuurlijk wel een voordeel dat ik alles bij huis heb en dat ik thuis ben.

Sinds deze maand doe ik ook nog 2x per week een bootcamp training, de reden hiervoor volgt in een volgende blog.
Voor de bootcamp trainingen wordt 1x de oppas ingeschakeld, de andere keer is manlief thuis.

Wat ik wil hiermee zeggen? Geen idee ;-), nou goed dan: zorg voor je lijf, je hebt er maar één van en je moet er een heel (hopelijk lang) leven mee doen.
Of, om met Baz Luhrmann te spreken:

Enjoy your body,

use it every way you can,

don't be affraid of it,

or what other people think of it,

it's the greatest instrument you'll ever own!


Ik luister dit nummer regelmatig, zoveel wijze woorden :-)


Dus:


 Want:




Sport jij graag? Wat doe je dan en hoe vaak? En is dat veranderd nadat je kinderen kreeg? Ik ben benieuwd!!

woensdag 20 januari 2016

Favoriete voorleesboeken

Helaas heb (of neem) ik er zelf niet zo vaak de tijd voor, maar ik ben gek op lezen. Zó gek, dat ik het boek dan ook binnen een dag uit lees, ik kan het gewoon niet weg leggen en lees dan gerust tot 03.00u 's nachts door. Waar ik de volgende ochtend dan natuurlijk weer spijt van heb, want moe en geen boek meer om in verder te lezen.

Onze kinderen lezen we ook (bijna) altijd voor, voor ze gaan slapen.
Van onze favorieten heb ik een lijstje gemaakt:
  • Dikkie Dik
  • Jip en Janneke
  • Pinkeltje
Ik moet mezelf onderbreken. Want eerlijk gezegd waren dit mijn favorieten, toen ik nog kind was.
De boeken van Pinkeltje en het grote boek met alle verhalen van Jip en Janneke zijn dan ook al oud, want deze zijn van mij geweest.
Dikkie Dik vonden beide kinderen erg leuk.
(En mag ik alsjeblieft zeggen dat ik Woezel en Pip echt superstom vind?!)
 
Jip en Janneke vond alleen kleuterjongen leuk,
 "Maar nu niet meer, want nu ben ik al 5!"
 En Pinkeltje, die vind zoonlief af en toe nog leuk,
het peutermeisje heeft er geen interesse voor .

Vrij bekende boeken die ook hier erg goed in de smaak vielen zijn:
  • Mama Kwijt
  • Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft
  • Rupsje Nooitgenoeg
Als je deze nog niet hebt,
koop dan vooral de pop-up versie van dit boek!!!


En tenslotte de absolute favorieten van dit moment:

Het grote Rintje voorleesboek, Sieb Posthuma
Rintje is een hondje dat allerlei avonturen beleefd met zijn hondenvriendjes Tobias en Henriette. 
Het leuke vind ik dat er verhalen in staan over alle seizoenen, de feestdagen, en ook veel herkenbare situaties zoals een prik halen, de eerste zwemles, naar de tandarts gaan, logeren bij oma. De drie hondjes hebben ieder een eigen karakter en er komen ook verschillende emoties voorbij, zoals blij, verdrietig, stoer, bang.
In het boek staan meer dan honderd verhalen, deze steeds afgeronde verhalen zijn zo'n 2-3 bladzijden lang, met grappige tekeningen erbij.
Deze staat al lange tijd met stip op 1 bij onze zoon.
 

De gele ballon, Charlotte Dematons
Dit werkelijk prachtige boek heeft geen tekst.
Maar terwijl je op wereldreis gaat (langs grote steden, het oerwoud, de woestijn, sneeuwgebieden en wereldzeeën), zie je (of liever gezegd zoek je) op iedere tekening een blauw autootje, een fakir op een vliegend tapijt, een boef en een gele balon. En behalve dat is er nog zó veel meer te zien. Iedere keer wanneer je dit boek open slaat, zie je weer wat nieuws.
Daarnaast zitten er ook kleine grapjes in. Zo zie je (als je goed kijkt) ook o.a. de Kerstman, Pippi Langkous en Nils Holgersson.
Het leuke vind ik dat je er zelf een verhaal bij kan verzinnen, of niet, want alleen maar kijken en zoeken is ook al leuk. Daarom is het ook echt geschikt voor jongere kinderen (peuter) tot en met hoog bejaarden ;-)

Nu is het leuke, dat wij (zonder dat ik mij dat direct realiseerde) ook een Sinterklaas boek hebben gekregen van Charlotte Dematons. Ook deze is zonder tekst, en ook op deze tekeningen valt van alles te zien. Dus ook zeker een aanrader! (P.s. met zwarte Pieten)

En toen ik voor dit blogje zocht naar foto's, bleek er nog een boek te zijn van haar, die bij deze op mijn verlanglijstje komt, namelijk "Nederland en Duizend dingen over Nederland".


Ga je mee, kleine Beer?, M. Waddel, B. Firth
Grote en Kleine Beer maken een wandeling in het bos. Tijdens de sneeuwwandeling hoort Kleine Beer allerlei vreemde geluiden. Telkens stopt hij weer om te kijken wat er precies aan de hand is.
De illustraties zijn leuk en door de herhaling van bepaalde stukjes tekst weten de kinderen al snel het verhaal zelf te vertellen, dat maakt het een leuk kijk- en voorleesboek voor peuters en kleuters.

Dit boek kwam weer tevoorschijn toen het hier echt winters werd buiten.


Welke boeken (her)ken je? En welke boeken zijn bij jou thuis favoriet (geweest)? Ik lees het graag bij de reacties!

dinsdag 19 januari 2016

Recept: courgette gevuld met couscous

 

Ingrediënten:

- 150gr couscous
- 175ml kokend water
- 2 courgettes
- 2 (rode) uien
- 1 teentje knoflook
- 2 el olijfolie
- 2 rode paprika's (Of aubergine of tomaat)
- scheutje citroensap
- 50gr pijnboompitten
- feta (150gr) (Of kip of gehakt)
- 1 tl oregano
- peper en zout
- evt. peterselie

Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180graden.

Laat de couscous wellen in het kokend water.

Hol de courgettes uit met een lepel, maar bewaar het vruchtvlees.
Blancheer de courgettes 2 min in een pan met kokend water.
Spoel ze af met koud water en laat uitlekken in een vergiet.

Snipper de ui en snijd de knoflook fijn, verwarm de olijfolie en fruit de ui en knoflook 5min.
Snijd de paprika in kleine stukjes en hak het vruchtvlees van de courgette fijn.
Voeg de paprika en het vruchtvlees van de courgette toe aan het uienmengsel en bak goudbruin.
Breng op smaak met oregano, zout en peper.

Roer de couscous los met een vork en breng op smaak met olijfolie, zout, peper en citroensap.
Voeg de gebakken groente en de pijnboompitten toe, verkruimel de feta en roer door elkaar.

Schep de vulling in de courgettes, plaats deze in een ingevette ovenschaal en zet deze zo'n 10min in de oven.


Dit is een recept van "Lekker koken met Linda".

maandag 18 januari 2016

Schat(tig) kistje

Mijn lieve man reed afgelopen donderdag naar Oostenrijk en vrijdag reed hij weer terug.
In eerste instantie was het de bedoeling om iets meer tijd te nemen voor die 2400km, maar er werd voor zaterdag sneeuw voorspeld, daarom was hij -ondanks sneeuwbanden- liever vrijdag nog thuis. Nu had hij evengoed nog sneeuw, maar niet zo veel.
Dus vrijdag kwam hij gelukkig veilig weer thuis, met zijn wagen vol geladen.
Dit bezoek aan Oostenrijk, had namelijk alles te maken met de onlangs overleden Vati. De woning moest worden leeggeruimd.

Toen we in Oostenrijk waren voor de begrafenis, hebben we met de zeer kleine familie (2 dochters -oma Utrecht en tante München- en 1 kleinzoon -manlief-) door het huis gelopen om te kijken of er iets bij was wat we graag wilden hebben.
Manlief koos wat retromeubels en retrolampen.
Ik koos een retrokastje en wat kleiner spul uit de kasten, waaronder dit mooie naaikistje:


Het zat nog helemaal vol met naaispullen van Mutti, die al in 1994 is overleden.
Ik heb genoten bij het bekijken van alles wat erin zat. Want kijk nou wat een kleine schatten ik vond:

Een mapje met naalden in verschillende diktes en lengtes.

Ja...dan heb je deze ook nodig!

Voor deze raadpleegde ik voor de zekerheid mijn moeder, maar mijn vermoeden klopte.
Kleermakerskrijt

Ik vond ook iets, waarvan de inhoud minder bijzonder was dan de verpakking, vind ik dan hè?!
Dit tinnen kokertje, waar in de jaren '60 de fotorolletjes van Kodak in zaten.
(En terwijl ik het woord "fotorolletjes" type, bedenk ik opeens, dat onze kinderen gewoon niet weten wat dat is, een fotorolletje! Dat is toch best gek!)

Zou ik hier nou een collectors-item hebben? Haha, vast niet! Maar toch...wanneer ik op Internet kijk naar vergelijkbare afbeeldingen, vind ik alleen deze, die anders van kleur zijn.
bron: Boudewijn Boer fotografie

Van het onderstaande ding had ik werkelijk geen idee wat het was.


Mijn moeder vermoed dat het handvat ontbreekt, en dat het gebruikt werd om sokken te stoppen.
Dat zou heel goed kunnen, want ik vond ont-zet-tend veel van deze:

 
"Niet wegdoen hoor, dat is zeer waardevol!"
"Mam, wat moet ik er mee?? Wil jij het hebben?"
"Ja, heel graag!!"


Dus mocht je tot nu toe hebben gedacht dat ik ontzettend goed kan handwerken, dan is die droom bij deze ook uiteengespat....Nee, ook wat dat betreft ben ik een slechte huisvrouw. Ik kom niet verder dan het opnieuw aanzetten van een knoop. Een naaimachine staat op mijn verlanglijstje, maar tot die tijd, vraag ik het liever aan onze lieve moeders.


zondag 17 januari 2016

Recept: Biefstuk met saliejus en ravioli


Ingrediënten:
- 1 courgette
- 1 bak ravioli funghi porcini (te koop bij de AH)
- 25gr boter
- 2 biefstukken
- 125ml droge witte wijn
- 1/2 el gedroogde salie
- 1 tl bouillonpoeder

Bereiding:
Courgette in de lengte halveren en de helften in plakjes snijden.
De ravioli  3 min. koken in ruim kokend water met zout.
Courgettestukjes toevoegen en nog 3-4min. koken tot de ravioli beetgaar is.
In de koekenpan boter verhitten en de biefstuk bakken.
Vlees uit de pan nemen en in aluminiumfolie verpakt warmhouden.
Vuur hoog zetten en het aanbaksel losroeren met wijn, salie en bouillonpoeder.
De jus iets in koken.
Ravioli-courgettemengsel in vergiet laten uitlekken en over 2 borden verdelen.
Biefstuk ernaast leggen en met saliejus overgieten.

Eet smakelijk!

Dit is een recept uit de Allerhande.

zaterdag 16 januari 2016

EHBOpbergen

In oktober deed ik mee met D'r Uitdaging, toen kwam deze opdracht niet voorbij, maar ik had hem onthouden van het voorgaande jaar.

Het uitzoeken en overzichtelijk opbergen van je medicijnen/EHBO spullen.

Nu was dit al langer een doorn in het oog en ik had al heel wat afgezocht op het worldwideweb, maar bij geen van de opberg ideeën had ik het eureka gevoel. Dus was ik er niet aan begonnen, want wél uitzoeken en dan niet netjes opbergen leek me zo'n dooddoener.
En toen liep ik voor heel wat anders in de IKEA en daar maakte ik een vreugdedansje ;-)

Eenmaal weer thuis verzamelde ik de pleisters uit de keukenla, de EHBO doos uit de servieskast, de zalfjes, pufjes, sprays en nog wat medicatie op recept uit het badkamerkastje, checkte mijn tassen op achtergebleven pijnstillers en trok tenslotte de grote opbergbak van de plank in de bijkeuken waar nog een complete thuis-apotheek in zat. Niks vergeten, alles bij elkaar!

Ik pakte een plastic zak en zocht alles uit. Alles wat over de t.h.t. datum was ging in de zak, evenals die met onleesbare of plakkerige etiketten. Dat bleek een flinke zak te zijn. Uiteraard gaf ik deze netjes af bij de apotheek.

Nu sorteerde ik alles per klacht/ziekte en maakte een boodschappenlijstje met zaken die ik nog vond ontbreken.

Het was werkelijk een klusje van drie keer niks! En zo'n fijn resultaat:

Letterstickers van de GAMMA
en per laatje een label met wat erin zit

"Verkouden en Keelpijn"
"Kinderen"
"Pijnstillers en allergie"
"Kleine ongelukjes"
Tip: Calendulan, Arnica en Traumeel
mag hier niet ontbreken
 
"Diversen"

"Verbanddoos"
In de vriezer liggen 2 ice-packs, maar...tip: een zakje diepvriesdoperwten voldoet ook prima!
In de keukenla ligt een doosje pleisters, want die zijn handig om zo voor het grijpen te hebben, zonder meerdere deuren en andere zaken onder te druppelen met bloed na een snee in je vinger.


Vertel, wanneer heb jij voor het laatst je medicijnen en EHBO spullen nagelopen op houdbaarheid? En hoe heb jij eigenlijk je EHBO spullen georganiseerd en opgeborgen?

vrijdag 15 januari 2016

Compostbakken legen

Afgelopen zondag was het heerlijk weer.
Terwijl manlief aan het sporten was, gingen wij naar buiten.
De paarden de wei in en ik mestte de stallen uit.
Ondertussen speelden de kinderen heel leuk samen, dat is ook wel eens anders.

Zoonlief had een plastic zak aan de overkant van onze sloot zien liggen, dus daar liepen/skelterden/loopfietsten we heen.
En zo kon ik deze foto maken:


Terug op ons erf besloot ik een klusje aan te pakken dat al heeeeeeeel lang op mijn to-do-lijst stond en waar ik maar tegenaan bleef hikken.
De compostbakken, ze mogen nu (na 3 jaar) wel eens leeg, en dan kan ik ze ook eindelijk uit het zicht (ver)plaatsen.
Ik schepte, en schepte, en schepte, en schepte, en schepte. Ik geloof dat er wel 12 kruiwagens compost uit kwamen. Supervoer voor de frambozen, rode bessen en blauwe bessen!
Mooi ook om te zien hoe druk het is in de composthoop:

Bedankt wormpjes!


donderdag 14 januari 2016

Warm

Begin november van het afgelopen jaar kwam onze nieuwe kachel.
Eigenlijk precies hetzelfde als de oude, maar dan een nieuwer model. Het "oude" model was 30jaar oud. De nieuwe is iets slanker en hoger, maar verder praktisch hetzelfde qua looks.

Bij het plaatsen van de kachel moesten we ruimte maken, dus haalden we het (trap)hekje wat eromheen stond weg. De kinderen zijn uit de kruip en oh-wiebel-ik-kan-net-lopen fase, dus we hebben het ook niet meer terug geplaatst.

De reden dat we een nieuwe kachel wilden was dat de oude niet zo zuinig was met hout en we veel rendement verloren. Het "dak" in de kachel was namelijk kapot, dus  de warmte verdween ook de pijp in. En omdat het "dak" eruit was, trok de kachel ook heel erg, waardoor het hout supersnel in vlammen opging.
Dat deze kachel zuiniger is met hout, dat merken we zeker, het scheelt zo'n 40-50% in verbruik!!


Bij de nieuwe kachel kregen we een handschoen. Erg fijn want de handschoen die we hadden is spoorloos verdwenen. Maar wat bleek, het was een waardeloze handschoen. Best suf, van zo'n bekend kachelmerk, om dan een "ovenwant" cadeau te doen. De handschoen is namelijk niet hittebestendig en dan krijg je dit:


Eergisteren kwam de postbode aan de deur. Na een praatje over het weer van vorige week, liet hij me achter met een pakketje. En zoals bij de meeste pakketjes, werd ik ook heel blij toen ik deze open maakte. De nieuwe hittebestendige (!) handschoenen:

We zitten er dus weer warmpjes bij, maar nu zonder onze handen te verbranden.

De kinderen hebben het trouwens ook lekker warm, maar dat zal de koorts wel zijn, de (buik)griep heeft weer eens toegeslagen in gezin Zinin.

Kleuter logica



 "Lieverd, hoe kom je aan die mooie sticker op je hand?"
 "Oh, er was een mevrouw op school die ging kijken of we vlooien hadden..."

zaterdag 9 januari 2016

Memory Jar

Het is al een paar jaar geleden dat ik het ergens voorbij zag komen en op Oudjaarsdag moest ik er opeens weer aan denken.
Als je aan het eind van het jaar terugblikt, zijn het vooral de grote gebeurtenissen die je je herinnert. Tenminste, dat is bij mij zo.
Maar hoe vaak zit geluk niet juist in de kleine dingen?
Een telefoontje of berichtje van een attente vriendin, eindelijk bij zijn met de was, een kaartje van iemand die zomaar aan je dacht, een grappige uitspraak van één van je kinderen, een mooie spreuk, een lente dag midden in de winter, of juist 3 dagen ijsvrij ;-)
Gewoon dat soort dagelijkse zegeningen.

En daar komt de Memory Jar (Herinneringen Pot) in beeld.
HEMA 6.50euro
Je zoekt of koopt een mooie glazen pot en gedurende het jaar vul je (en niet alleen jij, alle gezinsleden mogen bijdragen) de pot met kleine notities van grote en kleine geluksmomentjes.
Op 31 december open je de pot en kan je herinneringen ophalen aan het afgelopen jaar.

Ik ben benieuwd welke kleine dingen aan het eind van het jaar grote herinneringen blijken te zijn!


 N.B. Terwijl ik hier over nadacht, bedacht ik me dat zoiets ook hartstikke leuk is om te doen voor (de verjaardag van je) opa/oma/vader/moeder/man/vrouw.
Of op een bruiloft